Różne rzeczy na literę E strona funkcjonuje trochę jak katalog firm a trochę jak teksty o różnych ciekawostkach, które uda mi się pozbierać.
Sporo zajęło Europejczykom odkrycie receptury na wytwarzanie porcelany. O ile porcelanowe wyroby (głównie za sprawą Marco Polo) dotarły na Stary Kontynent już na przełomie trzynastego i czternastego stulecia po Chrystusie, tak na pierwszą fabrykę porcelany Europejczycy musieli poczekać jeszcze blisko czterysta lat.
Europejska gorączka „białego złota”
Taki stan rzeczy umożliwiał Chińczykom wielowiekowy monopol na wytwarzanie i handel wyrobami z porcelany – „białego złota”, w którym Europa zakochała się od pierwszego wejrzenia. Wiele szanowanych europejskich rodów popadło w obłęd na punkcie badań nad formą porcelany. Jednakże mijały lata – dziesiątki, setki lat – a zadowalających postępów wciąż nie było.
Na prawdziwy przełom trzeba było czekać aż do pierwszej dekady osiemnastego wieku, a dokonał go nie kto inny, tylko niemiecki alchemik Jan Fryderyk Boettger.
Jan Fryderyk Boettger i kamień filozoficzny
(J.K. Rowling byłaby dumna z takiego śródtytułu). No właśnie, Boettger był alchemikiem, a konkretnie rzecz ujmując – zajmował się zmianą pospolitych metali w złoto. Pozwolił nawet uwierzyć swojemu otoczeniu, że rzeczywiście to potrafi. Jan Fryderyk cieszył się takim prestiżem, że wkrótce trafił pod „opiekuńcze” ramię Augusta II Mocnego, któremu zawsze brakowało pieniędzy. Stał się więc Boettger nadwornym alchemikiem.
Szybko okazało się jednak, że Jan Fryderyk z przemienianiem metali nieszlachetnych w złoto nie radzi sobie zbyt najlepiej. A że August Mocny do cierpliwych koleżków nie należał, Boettger miał uzasadnione obawy względem własnego zdrowia i życia. Toteż popadł w desperację. W pocie czoła, przy pomocy górników i innych rzemieślników z Fryburga, prowadził niekończące się eksperymenty na różnych glinkach.
I tak, trochę za sprawą przypadku, odkrył materiał nazywany dziś europejską porcelaną. Działo się to w 1708 roku, a już w następnym roku została uruchomiona słynna fabryka porcelany w Miśni, która z powodzeniem funkcjonuje aż do dzisiaj.
