Przyjęło się uważać, że fasady wentylowane to te, które mają tzw. ,szczelinę powietrzną” znajdującą się między ścianą budynku a warstwą izolacji. Ta metoda wykończenia elewacji święci jakiś czas temu tryumfy przy renowacji starego budownictwa, które dzięki niej zyskuje całkiem nowe oblicze – pozwala na stare mury nałożyć dowolną formę elewacji, czy to szklaną, aluminiową czy również, wracającą do łask, drewnianą.
Istotą wentylowanej fasady jest możliwość w miarę swobodnego ruchu powietrza w szczelinie w gronie ścianą nośną a wykończeniem elewacji. Zapewnia to bardzo dobrą izolację termiczną, tzw. inteligentną. Zimą nie umożliwia się śpiesznie wychładzać ściano, gorącym latem przez fakt ruchu gorącego powietrza w szczelinie do góry – chroni mury przed nadmiernym nagrzewaniem.
Elewacje wentylowane zapobiegają również zawilgoceniu ścian dobrze odprowadzając parę wodną – dyfuzyjną (przedostającą się przez ściany konstrukcyjne) do szczeliny elewacyjnej gdzie jest wysuszane przez ruch powietrza w szczelinie. Bez wątpienia do prawidłowego funkcjonowania elewacji wentylowanej potrzebne jest spełnienie kilku warunków technologicznych jak:
obecność stosownej liczby otworów wentylacyjnych w warstwie izolacyjnej elewacji.
Niezakłócony ruch powietrza w obrębie elewacji
brak mostków termicznych wynikających z wad montażowych