Różne rzeczy na literę E strona funkcjonuje trochę jak katalog firm a trochę jak teksty o różnych ciekawostkach, które uda mi się pozbierać.
Snując opowieści o polskim wyrobnictwie porcelanowym, nie sposób pominąć ćmielowskiej fabryki, która z powodzeniem funkcjonuje po dziś dzień, mimo że jej powstanie datuje się na koniec osiemnastego wieku, konkretnie na rok 1790. Ćmielowska porcelana to dzisiaj marka znana nie tylko w całej Polsce, ale i na świecie.
Chociaż manufaktura w Ćmielowie powstała w 1790 roku, z inicjatywy zrzeszenia cechowego garncarzy ćmielowskich i opatowskich, wyroby z początków fabryki do dzisiaj pozostają nieznane. Dopiero siedem lat później ćmielowska fabryka doczekała się swojego pierwszego właściciela. Został nim kanclerz wielki koronny Jacek (Hiacynt) Małachowski. Kiedy zmarł w 1821 roku, manufaktura w Ćmielowie przeszła w ręce jego córki Franciszki Dunin Karwickiej. Wtedy też kierownikiem fabryki został niejaki Adolf Fryderyk Watke, za którego „rządów” fabryka stała się rozpoznawalna zarówno w kraju, jak i w Europie.
Prawdziwa „zabawa” z porcelaną zaczęła się jednak dopiero wówczas, gdy u sterów fabryki stanęła rodzina Weissów. Tak naprawdę to dopiero w 1838 roku zaczęto produkować w Ćmielowie porcelanę. Za taki zwrot odpowiadał Gabriel Weiss. Jedenaście lat później wdrożono metodę zdobienia porcelanowych naczyń techniką druku, co okazało się milowym krokiem w rozwoju fabryki, ponieważ nagle okazało się, że można znacząco skrócić czas produkcji, a tym samym – zwiększyć jej efektywność.
Ważnym okresem dla fabryki w Ćmielowie były lata 1863-1880. Wtedy to do zakładu sprowadzono Stanisława Thiele. Był on francuskim ceramikiem, który w Ćmielowie odpowiadał za kierowaniem produkcją wyrobów majolikowych.
W 1868 fabryka została niemal doszczętnie strawiona przez olbrzymi pożar. Może zabrzmi to dość kuriozalnie, ale z perspektywy czasu można zaryzykować stwierdzenie, że ów pożar okazał się dla ćmielowskiej manufaktury zbawienny, bowiem na zgliszczach starych budynków powstała nowoczesna fabryka.
W 1920 fabryka doczekała się zmiany nazwy na Fabrykę Porcelany i Wyrobów Ceramicznych w Ćmielowie S.A. Po drugiej wojnie światowej została znacjonalizowana i tak dotrwała aż do 1997 roku, kiedy to doszło do prywatyzacji i zmiany nazwy na Zakłady Porcelany „Ćmielów” Sp. z o.o. Dziesięć lat później spółka mogła się cieszyć otrzymaniem Lauru Konsumenta.
Dzisiaj ćmielowska fabryka wciąż radzi sobie na rynku bardzo dobrze i nie wydaje się, aby ten stan rzeczy w najbliższych latach miał ulec jakimś drastycznym zmianom. Na zakończenie warto dodać, że obecnie jest to najstarsza wciąż działająca polska fabryka porcelany. (lenahurt.pl)
